چرا باید فاصله‌ام از پرسنل و بقیه افراد حفظ شود؟

از سوالات متداول بیماران برای تصویربرداری هسته‌ای این است که چرا باید در یک اتاق جداگانه منتظر باشیم تا تصویربرداری انجام شود؟ یا چرا فاصله خود را از پرسنل پزشکی هسته‌ای یا سایر افراد حفظ کنیم؟

برای پاسخ به این سوال، ابتدا باید با ماهیت تصویربرداری پزشکی هسته‌ای آشنا باشید. تفاوت تصویربرداری پزشکی هسته‌ای با سایر روش‌های تصویربرداری مثل رادیولوژی و سی تی اسکن این است که ما در پزشکی هسته‌ای ماده رادیواکتیو را به بیمار تزریق می‌کنیم و بیمار به عنوان یک چشمه رادیواکتیو در این روش حضور دارد. اما در دیگر روش‌های نام برده، این دستگاه است که اشعه می‌تاباند و ما سایه‌ی ایجاد شده با این اشعه را با دستگاه‌های لازمه ثبت می‌کنیم.

بنابراین وقتی به بیمار ماده رادیواکتیو تزریق می‌کنیم، مایل هستیم بیمار محدوده فعالیت خود را محدود کند تا به دیگر افراد، خصوصا پرسنل مرکز و همراهان، اشعه‌ی اضافه تحمیل نشود. در نتیجه بیمار باید در یک اتاق جداگانه پس از تزریق منتظر بماند تا ماده رادیواکتیو در اندام خاصی که مورد مطالعه است جذب شود و مطالعه صورت بگیرد.

در ارتباط با فاصله گرفتن از پرسنل مرکز پزشکی هسته‌ای نیز باید اشاره کنیم که این پرسنل به صورت 24 ساعته در طول سال در این مرکز فعالیت دارند. بنابراین اگر از هر بیمار مقدار کمی اشعه دریافت کنند، در نهایت دوز بالایی از اشعه را دریافت کرده و سلامتی‌شان به خطر می‌افتد. اما شخصی که در سال و شاید در چند سال یکبار این آزمایش را انجام می‌دهد، دوز خاصی دریافت نمی‌کند. پس خواهش ما از بیماران این است که پس از تزریق در محل مشخص شده استراحت کنند. همچنین فاصله خود را با پرسنل پزشکی هسته‌ای به اندازه کافی حفظ کنند.

آیا تصویربرداری به روش پزشکی هسته‌ای برای بیمار خطرناک است؟

در این روش تصویربرداری، مقداری از ماده رادیواکتیو به بیمار تزریق می‌شود تا تصویربرداری در ادامه صورت بگیرد. این ماده ترانس رادیور نام دارد. بسته به شرایط پزشک تصمیم می‌گیرد که بیمار این ماده را تزریق کند یا ببلعد.

دستگاه تصویربردار ازناحیه‌ای که مورد بررسی است شروع به حرکت کرده و از پروتوهای گامایی که به واسطه دوربین مخصوص و سیستم تشخیص داده شده، تولید انرژی می‌کند. در نتیجه بهترین تصویر ممکن از بخش داخلی بدن تهیه می‌شود.

این نوع تصویربرداری اطلاعات منحصر بفرد و خاصی را به متخصص ارائه می‌کند. اما بسیاری از افراد نگران سلامتی خود در این زمینه هستند. چرا که معتقدند مواد رادیواکتیو نباید مستقیما به بدن منتقل شود.

این نظریه در صورتی صحیح است که فرد چندین بار در طول سال این مواد رادیواکتیو را دریافت کند. اما هر بیمار بیشتر از یک یا دو بار در سال این تصویربرداری را تجربه نمی‌کند. در نتیجه سلامتی او با این تزریق به خطر نخواد افتاد. پرسنل این مرکز در خطر بیشتری قرار دارند. اما برای جلوگیری از این خطر نیز از بیماران درخواست می‌شود تا بعد از تزریق در اتاق مخصوصی استراحت کنند تا پرسنل بیش از حد با اشعه و بیماران بعد از تزریق در تماس نباشند. بنابراین جایی برای نگرانی نخواهد بود.