آیا بعد از اسکن هسته‌ای می‌توانم رانندگی کنم؟

مراجعین این مرکز سوالات و نگرانی‌هایی دارند که ما این سوالات رو دسته بندی کردیم و در هر پست به سوالات متداولی که بیشتر از دیگر سوال‌ها تکرار شده، پاسخ می‌دهیم.

یکی از سوالاتی که مطرح می‌شود این است که آیا بعد از انجام اسکن هسته‌ای سطح هوشیاری فرد تغییر می‌کند و فرد می‌تواند رانندگی کند؟

اسکن هسته‌ای و رادیو دارو هیچ تاثیری در هوشیاری اشخاص ندارد. در نتیجه افراد بعد از انجام اسکن خود می‌توانند رانندگی کنند و کارهایی که نیاز به دقت بالا دارند را انجام دهند. با سپاس از همراهی شما عزیزان.

اسکن هسته‌ای و تاثیر آن در سطح هوشیاری افراد

اسکن هسته‌ای روش نوینی برای تصویربرداری از بافت‌ها و اندام‌های داخلی بدن است. بر خلاف بسیاری از تصویربرداری‌های موجود، این تصویربرداری قادر است از بافت داخلی اندام‌ها و حتی پشت آنها نیز تصویربرداری کند. اما بسیاری از تصویربرداری‌ها تنها قادرند تا از سطح اندام‌ها و یا اعضای داخلی یا خارجی بدن تصویر ثبت کنند. به همین دلیل در بسیاری از مواقع لازم است تا فرد اسکن هسته‌ای انجام دهد. دقت این تصویربرداری بسیار بالاست.

در حین این تصویربرداری ابتدا ماده رادیواکتیو و یا اصطلاحا رادیو دارو به مقدار بسیار کم و با دوز پایین به بدن فرد تزریق می‌شود. سپس از بدن فرد به وسیله دوربین مخصوص اسکن هسته‌ای، تصویربرداری بر اساس سطح انرژی و اشعه تشعشع یافته از اندام‌های داخلی فرد تصویر تهیه می‌شود. در این آزمایش هیچ گونه خطری سطح هوشیاری فرد را تهدید نمی‌کند. ماده رادیو دارو نیز با گذشت 24 ساعت دچار واپاشی می‌شود. در نتیجه به سطح هوشیاری و سلامت فرد هیچ آسیبی نمی‌رساند.

سطح هوشیاری متفاوت در افراد

سطح هوشیاری در دنیای پزشکی دارای مراحل و سطوح مختلفی است که این سطوح در شرایط مختلف بیماری تغییر می‌کند. اگر شرایط فیزیکی به گونه‌ای تغییر کند که هوشیاری فرد کم شود، عدد این سطح کاهش پیدا می‌کند.

سطح هوشیاری افراد در شرایط مختلفی همچون موارد زیر، به مقدار متفاوت تغییر می‌‌کند:

• خواب آلودگی خفیف: در این شرایط فرد می‌تواند با یک تحریک لمسی مجددا هوشیار شود.
• خواب آلودگی شدید: هوشیاری در این شرایط کاهش می‌یابد و برای بیدار کردن او نیاز به تحریکات فیزیکی شدید‌تری است.
• استوپور: با فشار بر استخوان جناغ سینه می‌توان چشمان فرد را در این شرایط باز کرد. اما او غالبا نمی‌تواند پاسخ شفاهی دهد و درخواست‌های شما را پاسخگو نیست.

کما: این حالت کمترین سطح هوشیاری است (سطح 3) که بیمار حتی با تحریکات شدید هم به هوش نمی‌آید. نیازهای درونی همچون گرسنگی و یا تشنگی و… نیز نمی‌تواند او را بیدار کند. تمام اندام‌های مهم همچون قلب در این حالت کار می‌کنند. اما فرد به خوابی عمیق فرو رفته است. کما دارای 3 مرحله می‌باشد. در مرحله اول رفلکس ساقه مغزی وجود دارد و تحریکات دردناک باعث می‌شود بیمار ناله کند. در مرحله دوم فرد هیچ پاسخی به این تحریکات دردناک ندارد و انواع مختلف تنفس در بیمار ممکن است مشاهده شود. اما در مرحله سوم هیچ حرکتی وجود ندارد. توان عضلانی در این مرحله کاملا صفر می‌شود.